Rośliny uznawane są często za organizmy funkcjonujące zupełnie odmiennie niż zwierzęta. Porównując organizmy roślinne i zwierzęce często używamy przeciwstawień. Klasycznym przykładem jest porównanie komórki roślinnej i zwierzęcej, polegające na podkreślaniu różnic między nimi, a nie szukaniu cech wspólnych. A tak naprawdę jest ich zdecydowanie więcej niż różnic. W końcu przed miliardami lat organizmy te miały wspólnego przodka. Rośliny produkują hormony, a nawet mogą zostać zakażone wirusem, tak jak zwierzęta. Do jednej z cech wspólnych roślinom i zwierzętom należy też proces oddychania komórkowego.

Keep calm 🙂

Czy zatem oznacza to, że nocą rośliny znajdujące się w naszych sypialniach kradną nam tlen i przez to szkodzą naszemu zdrowiu? Ilościowe porównanie konsumpcji tlenu u roślin i człowieka jest dość trudne ze względu na odmienność w budowie oraz funkcji tkanek i układów odpowiedzialnych za wymianę gazową. Jednak wartością, którą możemy porównać jest spadek stężenia tlenu, po opuszczeniu organizmu zarówno człowieka, jak i rośliny w porównaniu ze stężeniem tlenu w powietrzu atmosferycznym. Otaczające nas powietrze zawiera około 21% tlenu, natomiast w powietrzu wydychanym z płuc stężenie tlenu wynosi 15-16%, czyli ludzki organizm zużywa 5% tlenu wprowadzonego do płuc podczas jednego oddechu. Biorąc pod uwagę objętość wdechu oraz ilość oddechów na minutę można oszacować, że dorosły człowiek w ciągu dnia wdycha około 11 tysięcy litrów powietrza, a 5% zużytego tlenu daje 550 litrów tlenu dziennie (786,5 g).

Eksperymentalne wyznaczenie ilości zużywanego przez rośliny tlenu jest możliwe jedynie przy zastosowaniu uproszczonych modeli badawczych. W jednym z nich wykorzystując pomiar konsumpcji tlenu w korzeniach pszenicy i ryżu wykazano, że w ciągu jednej minuty 1 g rośliny zużywa 33,7 µg (µg  to mikrogram, czyli jedna milionowa część grama – 0,000001 g)  i 43,2 µg tlenu odpowiednio dla korzenia pszenicy i ryżu. Gdyby korzeń pszenicy ważył 10 g (co jest raczej wartością zawyżoną) zużywałby około 0,5 g tlenu na dobę.

Aby odczuć skutki pobierania tlenu przez rośliny, nasza sypialnia musiałaby stać się szczelną mini dżunglą. Zapotrzebowanie roślin na tlen jest o wiele niższe niż człowieka, Nie chodzi tylko o rozmiar organizmu, ale przede wszystkim fakt, że rośliny produkują więcej tlenu podczas fotosyntezy, niż same zużywają. Z kilkunastoma doniczkami w sypialni możemy spać spokojnie.