Zoologiczny deszcz

Takich sytuacji, kiedy z nieba spadają żywe zwierzęta, zanotowano więcej. Już w starożytności Pliniusz Starszy relacjonował ulewę ryb i żab. Bliżej naszych czasów rybi deszcz nawiedzał różne obszary Indii, Sri Lanki, Etiopii, Stanów Zjednoczonych Ameryki i Meksyku. W 1974 roku na mieszkańców jednego z miasteczek Australii spadły ponoć pająki. Po 33 latach od tego wydarzenia podobne zjawisko zanotowano w północnej Argentynie. Na ludzi padały też deszcze meduz (Anglia, XIX wiek), dżdżownic (USA, 2007 rok) oraz – jakby to śmiesznie brzmiało – owoców morza (krewetki, rozgwiazdy, ośmiornice – Chiny, 2018)

Mieszkańcy regionu Yoro w Hondurasie doświadczyli kilkukrotnie zwierząt spadających z chmur. Mają nawet religijne wytłumaczenie tego niezwykłego zjawiska. W XIX wieku do Yoro przybył zakonnik Jośe Manuel de Jesus Subirana. Na miejscu mnich zobaczył, jak biedni są mieszkańcy Hondurasu. Subirana modlił się przez 3 dni i 3 noce, prosząc Boga o cud, który dałby biedakom żywność. Po tych trzech dniach i nocach nadszedł ciemny obłok i wiele smacznych ryb spadło z nieba, karmiąc wszystkich ludzi. Od tego czasu cud ten powtarza się – głosi legenda.

Trąba wodna pakuje bagażnik

Deszcze ryb, żab i innych stworzeń można jednak racjonalnie wytłumaczyć. Cała magia tkwi w aktywności trąby wodnej – kształtującego się nad wodami żywiołu, zbliżonego do bardziej nam znanej trąby powietrznej. Skąd więc bierze się ta siła, która porywa i zrzuca z niebios zwierzęta?

Trąba wodna to tunel niskiego ciśnienia otoczony obszarami o dużo wyższym ciśnieniu. Dążąc do wyrównania ciśnienia wewnątrz i na zewnątrz trąby wodnej, do środka zasysane jest i przenoszone w górę powietrze oraz woda.  Wraz z nimi do tego bagażnika trąby wodnej zostają zapakowane znajdujące się w pobliżu zwierzęta. Widzieliście grasujące nad lądami trąby powietrzne, które potrafią przenosić nawet samochody i fragmenty domów? Dlaczego więc jej wodna odpowiedniczka, nie miałaby tak samo czynić ze znajdującymi się w polu jej zasysania ławicami drobnych ryb lub żabami zgromadzonymi na płyciznach rzek.

Po pewnym czasie, przemieszczająca się na odległość kilku lub kilkuset kilometrów, trąba wodna traci swą energię i stopniowo uwalnia ofiary porwania.

A może to bajki?

Próbując zrozumieć i wyjaśnić to zjawisko musimy jednak podejść do niego racjonalnie i krytycznie wobec brzmiących sensacyjnie doniesień. Istnieje sporo świadectw spadania zwierzęcego ładunku wprost z chmur, jednakże brak takich, które relacjonowałyby jego wcześniejsze wciąganie. Nie ma zbyt wielu chętnych, którzy chcieliby znaleźć się w pobliżu burzowego wiru nad oceanem lub rzeką w celu sfilmowania tego zjawiska.

Wiele historycznych opowieści o ulewach zwierząt to informacje, które ktoś usłyszał od innej osoby, a ta jeszcze od innej, itd. Oznacza to, że na przykład autor notki ze starej kroniki sam nie był świadkiem wydarzeń. Odtworzył je tylko na podstawie zasłyszanych wieści. Przypomina to zabawę w głuchy telefon – wiadomość, która przeszła przez wiele osób może być zniekształcona i różnić się od relacji naocznego świadka.

Zastanawiając się nad prawdziwością informacji o deszczach żab lub pająków trzeba także wziąć pod uwagę tajemniczość tego zjawiska. Niektórzy chcieliby w nim widzieć magiczny znak i ulegają pokusie, by nagłe pojawienie się dużej liczby zwierząt spadających z niebios tłumaczyć działaniem sił nadprzyrodzonych. Ludzie często myślą – wyjaśnia autor tekstu na stronie Biblioteki Kongresu USA – że w ich pobliżu mieszka znacznie mniejsza liczba zwierząt niż to jest w rzeczywistości. Stąd ich masowe pojawienie się (np. po burzy, gdy woda zalała kryjówki) będą tłumaczyć nadprzyrodzonym wydarzeniem.

Jak jednak wyjaśnić, fakt, że nad jednym obszarem nie są notowane opady różnych stworzeń – zawsze są to tylko ryby lub tylko żaby lub tylko meduzy… itd.? Może odpowiedzią na tę zagadkę jest natura tornada, które słabnąc najpierw wypuszcza te cięższe, a potem stopniowo lżejsze obiekty.

Żaby w Egipcie

Mimo wątpliwości, wciąż i wciąż notowane są kolejne zgłoszenia rybich bądź żabich deszczy. Warto więc zjawisko to traktować jak najbardziej poważnie. Może na przykład okazać się, że tłumaczą one w naukowy sposób fragment biblijnej historii z Księgi Wyjścia (WJ, 8):

Korzystałem z:

• „Residents stunned as hundreds of fish fall out of the sky over remote Australian desert town” –  https://www.dailymail.co.uk/news/article-1254812/Hundreds-fish-fall-sky-remote-Australian-town-Lajamanu.html

• „Australian town, 326 miles from river, hit by raining fish” –  https://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/howaboutthat/7345574/Australian-town-326-miles-from-river-hit-by-raining-fish.html

• „Lluvia de Peces” –  https://en.wikipedia.org/wiki/Lluvia_de_Peces

• „How can it rain fish?” –  http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/magazine/3582802.stm

• „Rain of animals” –  https://en.wikipedia.org/wiki/Rain_of_animals

• „Can it rain frogs, fish, and other objects?” –  http://www.loc.gov/rr/scitech/mysteries/rainingfrogs.html